خوشبین ها،اتفاقات بـد زندگی را، «خــاص شرایطی خاص» می دانند. مثلاً اگر کسی، در کنکور رتبه خوبی نیاورد، این مشکل را خاص همان ســال و شرایط بلدی می داند که برایش پیش آمده است؛ او این مشکل را از این دایــره زمانی و مکانی، خارج نمی کند که به کل زندگی اش ربط بدهد و بگوید «من در کل، بی عــرضه ام.» 

او، نگاهی مرزبندی شده به مشکلاتش دارد و سعی می کند که عــرضه داشتن کلی خودش در زندگی را، به این مشکلات ربط ندهد. این جوری، امیدوارتر می ماند و هر مشکل و مانـع را، در حد و اندازه طبیعی خودش نگه می دارد.

 ولی بدبین ها، عــادت دارند که مشکلات را، اغراق شده تحویل خودشان بدهند و آن را، به عرضه داشتن یا نداشتن کلی خودشان ربط بـدهند.