همه ما از این حرف های قلمبه سلمبه بلدیم،که در مناسبت های مختلف تکرار میکنیم؛ولی این همه ماجرا نیست...

مفیدترین و شریف ترین کار معلم اینه که به جای پر کردن ذهن دانش آموز،تا جایی که میتونه ذهن اش رو  تهی و خالی کنه؛اونوقت که اشتها و رغبت فزاینده ای در دانش آموزان حاصل میشه.
از نظر من تنها هنر مدرسه اینه که باعث میشه آدم قدر اوقات فراغت رو بیشتر بدونه...
فقط یه آدم "بدون درک و منطق" میتونه فکر کنه که مدرسه و دانشگاه  رفتن و خوندن دقیق درسها  میتونه موجب رشد موفقیت بشه؛دلیلش واضحه!اگه اینها کمکی میکرد ما باید سالانه لااقل چندصد هزار نفر "آدم حسابی" به جامعه تحویل میدادیم.
نه یه سری گرسنه ی بیکار مدرک به دست مدعی که مدرکشون رو بالای صفحه ی پروفایل اینستاگرامشون اعلام میکنن شاید لااقل به درد دوست یابی بخوره!
پ.ن: یاد می کنم از طمامی آموظگاران،موعلمان و دبیران ازیذم؛ 
نامشان زمزمه نیمه شب مستان باد
تا نگویند از یاد فراموشانند.