خیلی از ما حتى بلد نیستیم آرزو کنیم
و گاهی آرزوهایمان را هم از روی دست بقیه تقلب می‌کنیم
نگاه می‌کنیم ببینیم مردم دوست دارند کجا زندگی کنند؟
مردم دوست دارند با چجور آدمی ازدواج کنند؟ مردم عاشق کدام

پیش نوشت :من هیچگاه تافته جدا بافته این جامعه نبودم و این پست هم نوشته هایی از سر روشنفکری نیست. خیلی از ما این دنیا را از کودکی  زندگی کرده ایم،اگر حوصله تان نمی کشد نخوانید؛چون چیزی از شما کم نخواهد شد...
داشتم فکر می‌کردم

به ساعت نگاه کردم؛
شش و بیست دقیقه صبح بود. 
دوباره خوابیدم. بعد پاشدم. به ساعت نگاه کردم. 
شش و بیست دقیقه صبح بود. 
فکر کردم: هوا که هنوز تاریکه. حتماً دفعه ی اول

همیشه نوشته هایی که برای طومار می نوشتم(طومار اسم دفتر خاطراتمه) با این شعر از سعدی شروع میشد:

منت خدایی را عزوجل که طاعتش موجب قربت است وبه شکر اندرش مزید نعمت.

با عرض ارادت محضر سعدی دیشب بعد از

اشتباهاتم را دوست دارم..
آن ها همان تصمیماتی هستند که خودم گرفته ام
و نتیجه اش را هر چه باشد می پذیرم
اشتباهاتم را گردن کسی نمی اندازم
می پذیرم که

خیلی از اوقات که نمی خواهم بنویسم کمال طلبی است که این جدایی را ما بین
من و نوشتن برقرار می کند،فکر می کنم کمال طلبی در زندگی آسیب و صدمات
جبران ناپذیری به انسان وارد می کند.اگر بخواهم